Diario dunha terrorista

DIARIO DUNHA TERRORISTA

12/4/13

17:45

 

Chámome Jessica Grayson, e hoxe é o meu primeiro día como policía infiltrada,todo é novo para min.

Todo comezou vai 15 anos, cando uns terroristas mataron aos meus pais e me levaron con eles a Irak para entrenarme e converterme en terrorista. Nunca fun á escola, ensinábanme nun campo de reclutados. Nunca tiven demasiados amigos, e nunca me namorei. Por iso creo que estou mellor soa. Dous anos atrás, pillaron aos meus compañeiros e os condenaron a morte, pero eu conseguín escapar. Dende aquel día traballo soa. Esta é a miña historia.

Decidín infiltrarme na policía para vingar a morte dos meus compañeiros e para borrar os meus expedientes. Puxéronme de axudante na equipa de Investigación Criminal, xunto con Tiffany James, a hacker; Samantha Smith, a forense; Derek Rivers, o de balística; Spencer Jones, o cerebrito da equipa e Henry Parker, o xefe.

Creo que Henry Parker sospeita de min,non para de ollarme,teño que gañarme a súa confianza .

Derek Rivers é bastante simpático pero está todo o tempo tentando ligar comigo.

Samanta Smith case non fala e esta moi centrada no seu traballo.

Tiffany James é un pouco rariña,pero é moi boa informática.

E Spencer Jones é moi intelixente e moi traballador,pero é moi tímido.

Agora marchamos a Vancouver para investigar o asasinato dunha muller.

 

-Dividirémonos en tres grupos;Derek e Spencer marchade a casa da vítima e investigade todo o que poidades:Samanta,ti examina ao morto,Jessica e eu inspeccionaremos a:zona do crime-dixo Henry-Despois disto collemos o avión para Vancouver e baixamos del,Tiffany chamounos

e díxonos:-Investiguei un pouco sobre a vítima,e resulta que tiña una vida moi triste,tiña moitas deberes e o seu ex-marido(que por certo a maltrataba) matou aos seus fillos cando aínda eran uns bebés.

-A vítima chamábase María Hilton,morreu a redor das 12 da noite. A causa da morte foron 25 puñaladas repartidas por todo o corpo.

Uns días despois o marido suicidouse deixando unha nota onde dicía que el matara a súa muller.

28/5/13

23:34 (casa de Henry)

Querido diario:

Hoxe Henry convidounos á súa casa para avanzar un pouco máis na investigación.

Ía todo moi ben,pero de repente Derek dixo: -Bueno,eu teño que marchar,que teño una cita -Bueno,eu tamén marcho que Spencer e eu temos que ir a un partido de fútbol-dixo Samanta-Eu lles pregunte se podía ir con eles, pero me dixeron que non tiñan máis entradas. Non tiven máis remedio que ficar con Henry toda a noite investigando sobre o caso.

Pouco tempo despois, houbo un terremoto. De repente, perdín o coñecemento e caín para atrás e deime un golpe na cabeza contra un cristal. Estaba sangrando cando Henry me puxo unha venda na cabeza, despois diso creo que me desmaiei porque acordei deitada na cama de Henry.

Pouco tempo despois, Henry pasou polo cuarto e díxome:

-Estás ben? Tes fame? Queres algo de comer?

- Só teño auga e Coca-cola.

- Coca-cola. 

- Vale.

E marchou. Cando voltou, tropezou coa pata da cama e tiroume a Coca-cola.

- Aaaahhh!!!

- Oh! Perdón! Toma unha toalla.

- Vale, pero date a volta, e non olles!

- Cando se deu a volta, e eu me estaba cambiando, decateime de que había un espello diante de el onde eu estaba reflexada. Deime a volta e deille unha bofetada.

- Pero ti que miras, pervertido?!?!

- Eu...Non estaba ollando nada... 

- Marcho de aquí!

- Espera! 

E deume un bico nos labios.

- Pero ti que fas, idiota???

Deille outra bofetada.

- Jessica, son eu, o teu amigo do campo de reclutados! Lévote buscando dende aquela guerra que matou a todos os da vila.

- Que? Es ti?

- Si, son eu

De repente, deume un bico nos labios.

Un minuto despois, houbo un silencio sepulcral.

- Queres que chame a Telepizza?

- Mmm... Vale, pídea de barbacoa.

Cando a señora da pizza chamou á porta e nos deu a pizza, comezamos a comer. Estivemos falando durante horas, e fiquei durmida no sofá.

8/6/13

10:14 (Na miña casa)

Toda a policía estame buscando. Resulta que Tiffani, a hacker, encontrou os meus datos na base de datos da policía, e tiven que escapar.

Collín un avión a Sidney, Australia, para comezar unha nova vida deixando atrás o meu pasado de terrorista.

14/2/14

16:38 (na miña nova casa de Sidney)

Hoxe foi o día máis feliz da miña vida.

Despois de pasar 1 ano falando con Henry por skipe,por fin me visitou.

Pediume matrimonio. E aceptei.

 

28/5/14

17:00 (na igrexa)

Por fin é o día da nosa voda. Estou tan feliz;

Henry quere ter varios fillos,pero eu prefiro esperar un pouco. Ímonos mudar a un dúplex con terraza e

piscina. Ah! E temos un can chamado Timmy. Henry e eu estivemos falando e eu vou deixar de ser unha terrorista e el deixará o FBI para ser un espía profesional. FIN

Lucía,Iara,Paula, Adriana, Mylene e Evelyn 6ºB