A PAZ

A PAZ

(Andrea ía camiñando pola rúa e encontrouse con Sara)

Andrea: Ola Sara, que tal estas ?

Sara: Ola Andrea, eu estou ben e ti ?

Andrea: Ben, vamos seguir camiñando a ver se nos encontramos con Jaque.

(Uns minutos mais tarde....)

Jaque: Ola chicas,que tal?

Sara e Andrea:(a vez) Moi ben e ti?

Jaque: Ben porque mañá é a paz.

Andrea: Mañá hai festa nalgún lado?

Jaque: Si, no colexio Concepción Arenal.

Andrea: A que hora é?

Jaque: As 5.

Sara: Eu apúntome. E ti Andrea?

Andrea: Por suposto.Eu vou chamar a Antonio.

Jaque: Eu vou chamar a Iván González.

Sara: Eu vou chamar a César.

Jaque:Vale, vémonos na festa.

(Na casa de Jaque estaba Sara)

Sara: Chamamos a Andrea ?

Jaque: Vale,pero eu non teño o seu teléfono.

Sara: Vou chamar a César a ver se ten o seu número.

(Sara esta falando con César)

César: Diga,quen é ?

Sara: Son Sara a túa compañeira de clase.

César: Que queres?

Sara: Tes o número de Andrea?

César: Si o seu número é 298 765 499.

Sara: Grazas César, vémonos na festa.

César: Vale, vémonos.

(Jaque colle o seu móbil e chama a Andrea)

Andrea: Ola, Jaque.

Jaque:Ola, Andrea.

Andrea: Dime Jaque.

Jaque: Ves a miña casa, está Sara tamén.

Andrea: Tardarei uns minutos.

(Jaque colga e de repente chaman a porta)

DING DONG.....

Sara:Será Andrea?

(Jaque vai a abrir a porta)

Iván e Antonio : (a vez) Ola!!

Jaque: Ola que facedes aquí.

Antonio:Vimos para dicirvos se vamos todos xuntos a festa da paz.

Sara: Vale, pero faltan Andrea e César.

Iván: Pois vamos comer algo mentras os esperamos.

Jaque:Vale queredes snacks.

(Sona a porta)

DING DONG...

(Antonio vai abrir a porta)

Andrea: Ola chicos, encontreime a César polo camiño e díxenlle si quería vir.

César: Temos que ir indo a festa que son as 4:45.

Jaque: Veña ir collendo as cousas para ir a festa.

(Uns minutos mais tarde, xa na festa)

Iván: Ola Ausberth e ti que fas aquí.

Ausberth: Sensual!!!!!!!!!!!!!!!!!!.

Iván: Jajaja.

Ausberth: Aínda non rematei, Dalle o teu corpo alegría Macarena.

(E todos se poñen a bailar).

Andrea, Sara e Jaque 6ºB

A HISTORIA DA PAZ

 

A HISTORIA DA PAZ

Nick:(Aparecen Nick e David) O día da paz non serve para nada,non che dan regalos,non podes disfrazarte e só soltan pombas brancas que fixo que están tinguidas.É un aburrimento.

 

David:(Enfadado) Iso non é verdade.O día da paz é un día moi especial e as pombas non están tinguidas.

Nick:(Chuleándose) Si que é verdade,pregúntalle ao Budha.

David:Vale pois vamos preguntarlle ao Budha.

David:(Chegan ao Budha)Señor Budha por que vai de  chándal?

Budha:O meu novo entretenemento  é facer deporte.( ponse a dar voltas ao rexedor de David u Nick)Xa estou cansado.Traerme un xeado para recuperar as calorías.(vólvese sentar).

Ana:(La secretaria del Budha)De que o quere?Hai chocolate, limón,vainilla e fresa.

Budha:Tráeme o de fresa.Que viñades a preguntarme?

Nick:Só viñamos preguntarlle que e a paz.

Budha:Preguntarlle ao señor da paz.

David:E quen é o señor da paz?

Budha:Entón preguntarlle a Alá.

Nick:Gracias señor Budha.

Alá:(no seu santuario)Parade de abanicar que estamos no inverno.

Esclavo1:Xa estamos no paro outra vez.

Esclavo2:Teremos que emigrar a Europa.

Alá:Pois arreando.

David: Viñamos preguntarlle que é a paz.

Alá: Preguntarlle ao señor da paz.

Nick: Pois non sabemos quen é o señor da paz.

Alá: Pois preguntádelle a Deus.

Nick: Déixanos pasar ata Deus.

San Pedro: (Nas portas do ceo)Non sei se deixarvos pasar.Levo 2.000 anos abrindo e cerrando as portas.

David: Necesitamos falar con Deus.

San Pedro: Nese caso deixareivos entrar.

Deus: Que viñades preguntarme?

Nick: Viñamos preguntarlle que é a paz.

Deus: Preguntarlle ao señor da paz.

David: Non sabemos quen é o señor da paz.

Deus: O señor da paz sempre estivo con vós.

Budha: (No seu santuario) Xa sabedes quen é o señor da paz?

Nick:Non.

Budha: O señor da paz sodes vós. Se contribuídes a facer a paz a conseguiredes.

David: Xa, eu tiña razón.

Budha: Ala chaito.

Antonio Ordóñez , Iván González , Ausberth Vargas 6ºB

PAZ

PAZ...:)

   Dúas palabras distintas,
  maldade e bondade,
  a primeira manca,
  a segunda é saudable.

  Se estamos xuntos,
  xuntos en realidade,
  nunca nos arrepentiremos,
  loitando pola paz.

  Procuremos evitar a guerra,
  loitar coa verdade,
  armado só coa paz,
  para alcanzar a bondade.

  Camiñamos xuntos
  como unha unidade,
  imos todos xuntos
  para acadar a paz.

Samuel .B. ,Adriana .C. e Mylene .H. 6ºB

A PAZ

A PAZ

A pomba branca

trae no pico un

ramiño de loureiro.

 

Anuncia a paz

pero no mundo

non hai xusticeiros.

 

A pomba branca

trae nas ás

un canto de felicidade.

 

Anuncia a paz

pero no mundo

non reina a igualdade.

Luana e Mylene 6ºB

A FESTA DA PAZ

A FESTA DA PAZ

(Había unha vez unha bruxa)

Bruxa- A paz non serve, non entendo porque a todos lles gusta, vou ir a festa da paz no reino dos espíritos dos doces e destruír a festa.

(Mentras no reino dos espíritos dos doces están preparando as cousas para a festa da paz)

Vainilla- Caramel, canto che falta para acabar a estatua de caramelo?

Caramel- É moi difícil, podes axudarme?

Vainilla- Non podo pregúntalle a Chocolat.

Caramel- Chocolat...

Chocolat- Eu tampouco podo.

Café- Se queres eu che podo axudar.

Caramel- Grazas café.

Marrón- Hai que apurarse, que a festa vai comezar.

Mize- Pero, se non estás axudando en nada.

Marrón- Si estaba axudando pero xa acabei.

Mize- Ti nunca fas nada.

Marrón- Ti sabes quen son eu.

Mize- Marrón.

Honey- Non discutades que é o día da paz.

Mize e Marrón- Non estamos discutindo.

Vainilla- A traballar que queda pouco tempo e temos moito por facer.

Todos- Sííí.

( Acabaron todo e a festa comeza, todos están felices ata que aparece a bruxa)

Honey- Que fas ti aquí.

Bruxa- Veño animar a festa.

(A bruxa saca a súa culler e coa súa maxia destrúe a festa)

Bruxa- A paz é para tontos, entón esta festa non serve.

(Aparece a reina dos espíritos dos doces)

Reina- A paz non é para tontos, a paz é tranquilidade, a xente feliz e non hai nada mellor cando se trata da paz que os doces.

(A reina fai aparecer un doce e dállo á bruxa e a bruxa cómeo)

Bruxa- Delicioso.

Bruxa- Arránxovos a festa pero cunha condición, que eu poida estar.

Reina- Vale, pero con unha condición que te convertas nun espírito dos doces.

(A bruxa arranxa a festa e a reina dos doces converte a bruxa nun espírito dos doces)

Todos- No hai nada mellor ca paz.

(Todos viviron felices e comeron doces)

Evelyn e Luana 6ºB

A MINA ENMEIGADA

A MINA ENMEIGADA

O día 15 de Febreiro nunha aldea chamada Fonte das Meigas.

Estaban preparando o Entroido,todos decoran a súa casa con flores feitas a man,guirnaldas e serpentinas e moitas cousas mais.

Unhas nenas chamadas María, Ainara e Sara.

Ían andando polo bosque e de súpeto encontráronse unha mina na que poñía “Quen entre aquí morrerá”. A mina tiña na porta unhas táboas para non poder entrar. As nenas quedáronse un pouco estrañadas e fóronse de alí. Foron comprar os seus disfraces para a festa do Entroido,María comprouse un disfraz de bailarina, Ainara un disfraz de ninja e Sara un disfraz de zombi.

Cando chegou a noite fixeron unha fogueira e contaron historias de medo e unha foi que na noite do Entroido desaparecera unha nena ao lado dunha mina nun bosque ,din que o seu espírito segue alí.

A mina da historia era mesma mina que viran as nenas no bosque da súa aldea. Ao día seguinte as nenas foron ver a mina e xa non tiña as táboas da porta, estaban tiradas no chan. E viron saír da mina uns zombis. As nenas colleron medo e escaparon correndo para a súa casa a contarllo a seus pais e cando estaban falando, apareceron os zombis, que non eran outros que os seus irmáns e amigos do colexio.

Andrea Santalla Paredes 6ºB